روش خرپا یکی از متداول‌ترین روش‌های پایدارسازی گود، به خصوص گودهای ساختمان‌های شهری می‌باشد. در این روش ابتدا پیش از خاک برداری، در محل دیوارهای گود، شمع‌هایی را به ارتفاع بیش از ارتفاع گود ایجاد می‌کنند تا المان‌های قائم را در آن قرار دهند. برای گیردار کردن این المان‌ها انتهای شمع‌ها را شبکه آرماتور می‌بندند و المان قائم را در آن قرار می‌دهند و آن را بتن ریزی می‌کنند تا به صورت المان قائم یک سرگیردار شود. پس از این مرحله به صورت مایل تا تراز کف گود خاکبرداری صورت می‌گیرد. (شیب حفاری مایل باید به گونه‌ای باشد که خاک پایدار بماند.) بعد از خاکبرداری بخش داخلی گود که محل قرارگیری انتهای المان‌های مورب خواهد بود را قالب بندی و آرماتور بندی می‌کنند و صفحات بیس پلیت یا صفحات اتصال را روی فونداسیون جانمایی می‌کنند. پس از این کار بتن بخش میانی فونداسیون را می‌ریزند و بعد از آن المان مورب را از بخش بالای المان قائم به صفحات روی فونداسیون متصل می‌کنند. تا این مرحله تنها بخش‌های مثلثی شکلی از خاک برداشته نشده محصور بین المان مورب و المان قائم در دور تا دور گود باقی مانده است. در این مرحله این خاک تا ارتفاع المان افقی خرپا برداشته می‌شود. این کار در دور تا دور گود تکرار می‌شود. به صورت گام به گام المان‌های مورب و افقی داخل خرپا پس از هر مرحله خاکبرداری نصب می‌شود تا فرآیند خاکبرداری داخل گود با استفاده از پایدار سازی به روش خرپا تکمیل گردد.

کارشناسان این شرکت مدلسازی این سیستم نگهبان را با استفاده از نرم افزارهای مطرح مهندسی از قبیل PLAXIS، ABAQUS و SAP و صفحات گسترده حاوی روابط موجود و بر مبنای آیین نامه‌‏های مطرح با نهایت دقت انجام می‌دهد.

این شرکت با تکیه بر تجارب اجرایی و توانایی نیروهای خود، چندین پروژه پایدارسازی گود با روش خرپا را با موفقیت به اتمام رسانده است.